Banita Sandhu’s acting career is off to the kind of start that many people can only dream of. With just two years of professional acting experience under her belt, she’s already become an international star. Banita got her start in the Hindi film, October, and has also appeared in a handful of other Indian productions. Z kolei historyk David Baldwin i pisarz Brian Benson uznali, że pierwowzorem Robin Hooda mógł być Roger Godberd. Ten średniowieczny banita osiedlił się w lesie Sherwood około 1265 roku. Stało się to niedługo po śmieci Szymona z Montfortu (hrabia Leicester , możnowładca anglo-frankoński. ROZBÓJNIK SZLACHETNY Z SHERWOOD - 3 - 9 liter - Hasło do krzyżówki. 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Banita Band Tylko z Tobą SZLAGIEROWO.PL Aby zagłosować na teledysk należy wysyłać SMS pod numer 71068 (Polska) : LSSTOP 4388Koszt jednego SMS to: 1 zł + 23 . KategoriePublicystykaEdukacjaEkologia i przyrodaGospodarkaHistoriaKultura i sportLinki zewnętrzneMediaNauka i technikaOpowiadaniaParanaukaPolitykaPrawoPublikacje WMSeks i płećSpołeczeństwoŚwiat komputerówTurystyka i podróżeWarto przeczytaćWierzeniaZdrowieWiadomościWiadomości z krajuWiadomości ze świataWiadomości z wszechświataAudio i WideoAudycjeFilmy animowaneFilmy dokumentalneFilmy fabularneMuzykaOpinie i dyskusjeWszystkie wideoKomiksyInternationalRadio Wolne MediaJunior FilmPogodaO portaluO nasKontaktBanneryPrawa autorskiePublikuj!Poradnik dla autorówPublikuj po logowaniu!Publikuj anonimowoPomoc technicznaSubskrypcje RSSRegulaminRejestracjaZaloguj sięWesprzyj nas Nagłośnij jak odblokowaćnasz portal: AudycjeWideoRadioO nasJunior FilmKontaktPogoda Nagłośnij jak odblokowaćnasz portal: użytkownikówZaloguj sięRejestracjaPublikuj po logowaniuPublikuj bez logowaniaO nasRegulaminPoradnik dla autorówPrawa autorskieKontakt z WMBanneryStatystykaKomunikaty WMPomoc technicznaPortalWSZYSTKIE WPISYPublikacje WMWarto przeczytaćAudycjeEdukacjaEkologia i przyrodaEnglishGospodarkaHistoriaKomiksyKultura i sportLinki zewnętrzneMediaNauka i technikaOpowiadaniaParanaukaPolitykaPrawoPublicystykaSeks i płećSpołeczeństwoŚwiat komputerówTurystyka i podróżeWiadomości z krajuWiadomości ze świataWiadomości z wszechświataWierzeniaZdrowieWideoWSZYSTKIE FILMYFilmy animowaneFilmy dokumentalneFilmy fabularneMuzykaOpinie i dyskusjeRadioStrona główna radia z informacjami i wykazem 20 programów1 - Prawie wszystkie utwory2 - Darmowa muzyka dla firm3 - Audycje4 - Śpiewane po polsku5 - Bracia Słowianie6 - Południe Europy i Ameryka Łacińska7 - Śpiewane po francusku8 - Śpiewane po angielsku9 - Darmowa muzyka chillout dla firm10 - Rock i metal11 - Folk, szanty i okolice12 - Reggae i AfrykaX3 - Nasze największe przeboje14 - Relaks15 - Muzyka rozbudzająca16 - Ambient i chillout17 - Muzyka klasyczna18 - Techno, dance i trance19 - Ska20 - Blues i jazzONI NAS ZWALCZAJĄ! nas blokuje. Obejdź cenzurę - oraz Rząd cenzuruje nas łamiąc art. 54 Konstytucji RPi art. 10 Karty praw obywatela UE. Pomóż nam przetrwać darowizną i powiedz innym jak nas czytać. O kopiowaniu i prawach autorskich TUTAJ! Kto nie słyszał o legendarnym Robin Hoodzie, który zabierał bogatym i dawał biednym? Niczym ubrany w zielony kaptur superbohater, który grabi i rozrabia w imię lepszego bytu ubogich (czekam, aż przyjdzie ktoś w zielonych fatałaszkach i naprostuje wszystko i u nas!). Zapisał się w angielskim folklorze jako bohaterski banita o niezwykłych umiejętnościach strzeleckich oraz szermierskich. Pierwsze ballady opiewające jego wspaniałość powstały na przełomie XV i XVI wieku, wśród nich są między innymi "A Gest of Robyn Hode" (ok. 1475 r.), „Robin Hood and the Monk” (ok 1450 r.), czy „Robin Hood and the Potter” (ok. 1503 r.). Każda opisywana historia to inna przygoda naszego złodziejaszka. Wiele lat później zostały one zebrane przez pisarzy, którzy zmienili co im nie pasowało oraz dodali wiele od siebie i przedstawili światu. Dzięki temu możemy przeczytać jedną z najpopularniejszych literackich wersji przygód Robin Hooda znaną jako „Wesołe przygody Robin Hooda” wydaną przez Howarda Pyle w 1883 roku. Przedstawię wam skrót tej historii z pominięciem większości mniej znaczących epizodów. Legendarny Robin Hood Oliver Quinn przeniósł fanienie na zupełnie nowy poziom! Swoją drogą, jeśli oglądaliście "Arrow" to dajcie znać ile znaleźliście podobieństw w histori superbohatera i Robin Hooda. Dawno, dawno temu ludzie byli jeszcze biedniejsi niż współcześnie (podobno!). Ich ubóstwo pogłębiały wysokie podatki (widzicie, wysokie podatki to tradycja, a jak wiadomo tradycji się nie rusza). Poza najniższą klasą społeczną istnieli również bogacze, którym niczego nie brakowało (może jednak powinnam skreślić to "dawno, dawno temu", bo brzmi dziwnie znajomo?). W tych czasach żył sobie osiemnastoletni Robin Hood, który pewnego dnia postanowił wygrać beczkę piwa w turnieju łuczniczym (normalnie Sebix!). W czasie drogi do Nottingham spotkał lekko wstawionych leśniczych, którzy zaczęli drwić z jego młodego wieku. Już w tej pierwszej scenie możemy zauważyć wybuchowy charakter młodzieńca, który zamiast zlekceważyć ich zaczepki postanowił się założyć o dwadzieścia marek, że bez problemu upoluje jelenia z odległości stu metrów. Udało mu się, jednak pieniędzy nie otrzymał. Właściwie powinien być wdzięczny, że leśniczowie nie obcięli mu uszu za zabicie królewskiej zwierzyny (okey, przyznaje, że kary niegdyś były bardziej absurdalne). Jednak jeden z nich w nerwach puścił strzałę w kierunku chłopaka – chybił, ale Robin postanowił nie spudłować. I tak nasz młody bohater zabił z zimną krwią pierwszą osobę (może wcześniej już kogoś ukatrupił, ale historia o tym nie wspomina). Widzicie dzieciaczki, ta chwila zmieniła życie Robin Hooda, który jako wyjęty spod prawa bandyta zamieszkał w lesie Sherwood (bo kto pijanemu zabroni?!). Za oba morderstwa (doliczyli mu jelenia) wyznaczono dwieście funtów nagrody dla tego, kto dostarczy łotra przed królewski sąd. Szeryf Nottinghamu był szczególnie zmotywowany, aby złapać mordercę, ponieważ poza kuszącą nagrodą, musiał pomścić swojego krewnego – martwego leśniczego. Niebawem do Robin Hooda dołączyli inni poszukiwani przestępcy, mniej lub bardziej niewinni, by umknąć przed prawem. Podejrzewam, że przy pijackich nasiadówach musieli tak się wybielać, by do swojej wielkiej ucieczki przed wymiarem sprawiedliwości dorobić piękną filozofię. Postanowili, że tak jak ich ograbiono, oni też będą grabili swoich ciemięzców, i każdemu odbierali to, co tamci zabrali biedakom, a przy okazji jeśli jakiś ubogi chłopek się zgłosi do wesołej kompanii, to odpalą mu procent. I tak tu kogoś nakarmili, a tam innych uratowali, przez co sława sherwoodzkiego gangu rosła. Gdy Robin za bardzo się nudził, wychodził z lasu szukając zwady z innymi. Jeśli przegrywał pojedynki, zwycięzcę atakowała cała horda, a ich szef przerywał atak dopiero po chwili – w końcu musiał uchodzić za honorowego, prawda? Tym krótkim zbiorowym pobiciem rozmiękczał przyszłych członków swojej wesołej kompanii, w tym między innymi Małego Johna. Nie mogłam się powstrzymać przed wrzuceniem Johna. Wesoła kompania, jak sobie obiecała tak robiła, czyli łupiła i grabiła, a biednym w jakimś stopniu pomagała, dzięki czemu zyskali przychylność ludu. Dobrze to sobie wykombinowali, bo pierwszym ruchem szeryfa było napuszczenie mieszkańców Nottingham na Robin Hooda. Oczywiście obiecywano za jego dostarczenie nagrodę pieniężną, jednak i tak na nic to się nie zdało. Ludzie powiedzieli szeryfowi, że boją się wydać poszukiwanego przestępcy. W tej wersji Robin miał wiele przygód i nie raz wykiwał swojego wroga – szeryfa. Po latach, dzięki swej wielkiej sławie strzeleckiej, Robin Hood stał się ulubieńcem króla (w historii spisanej przez Howarda Pyle oraz w późniejszych wersjach był nim Ryszard I Lwie Serce), dzięki czemu członkowie wesołej kompanii zostali ułaskawieni, a ich przywódca awansowany na dowódcę królewskich łuczników. Dzięki swojemu oddaniu królowi został mianowany Lordem Huntingdonu, a także ruszał z nim na wyprawy wojenne. Po śmierci Ryszarda I nasz łucznik postanowił wrócić do domu, do lasów Sherwood. Zrzekł się tytułów i ponownie podpadł władzy i królowi Janowi. Rozpętało to wielką bitwę, w której Robin przeszył strzałą znienawidzonego szeryfa. Muszę dodawać, że zbóje z lasu wygrały tę potyczkę? Niestety po wszystkich tych przygodach, naszego bohatera dopadła gorączka, więc uznał, że jedynym ratunkiem jest spuszczenie krwi (świetny pomysł! Genialny!). Udał się do swojej kuzynki, przeoryszy klasztoru niedaleko Kirklees w hrabstwie York, która nie dość, że potrafiła doskonale leczyć to dodatkowo była winna swojemu kuzynowi niejedną przysługę. Jednak z obawy przed królewskim gniewem postanowiła zdradzić Robin Hooda i zamiast upuścić krew z zainfekowanej żyły przecięła tętnicę, a następnie pozwoliła swojej ofierze w spokoju się wykrwawić (skoro krew spuściła, to chyba jest okey?). The End. „Wesołe przygody Robin Hooda” Howarda Pyle nie są najwcześniej wydanymi opowieściami o niezwykłym łuczniku z Sherwood, jednak moim zdaniem najlepiej łączą w całość jego przygody. Choć zdecydowanie oryginalne ballady przedstawiają Robin Hooda jako bardziej gwałtownego awanturnika. Istnieje również znacząca różnica między królami tj. pierwotnie opisywanym królem był Edward, choć badacze nie potrafią zgodzić się w ustaleniach, o którego króla Edwarda mogło chodzić. Najtrudniej ustalić jaki naprawdę był Robin – honorowym obrońcą biedaków, czy krwawym awanturnikiem, który po przebiciu strzałą szeryfa Nottingham postanowił dodatkowo odrąbać mu głowę? Najprawdopodobniej pierwsze ustne wzmianki o nim pojawiły się w 1377 roku, a najwcześniejsza pisemna wersja, jak już wiecie, pojawiła się dopiero około 1475 roku, czyli niemal wiek później. W tym czasie (jak i później) ludzie dodawali do jego historii własne interpretacje. Jedni twierdzą, że Robin był szlachcicem, którego podstępnie pozbawiono majątku. Drudzy, że był zarówno obrońcą biednych i uciśnionych, jak i wojownikiem walczącym w obronie Anglii. Jeszcze inni są przekonani, że Robin był zwykłym rzezimieszkiem, który owszem kradł, ale z innymi się nie dzielił łupami. Jaka jest prawda? Tego raczej się nie dowiemy, jednak co nam szkodzi przyjrzeć się teoriom snutym przez historyków?Historyczny Robin Hood Powszechnie przyjmuje się, że Robin Hood w rzeczywistości nie istniał (i pewnie dlatego wciąż płacimy podatki). Jednak badacze lubią doszukiwać się prawdy w legendach. I całe szczęście, bo dzięki temu mogę Wam przedstawić kilku najbardziej pasujących kandydatów, którzy mogli stanowić pierwowzór tego jakże popularnego bohatera. Sir James Clarke Holt, angielski historyk specjalizujący się w średniowieczu przez trzydzieści lat badał tę legendę, a wyciągnięte wnioski przedstawił w swojej książce „Robin Hood” z 1982 roku. Ustalił, że sto lat przed spisaniem pierwszych ballad istniało kilku banitów o tym samym lub łudząco podobnym imieniu. Istnieje przypuszczenie, że Robin Hood mógł być wówczas przydomkiem określającym banitów, a nie konkretną osobę (tak jak w amerykańskich kostnicach opisuje się martwą niezidentyfikowaną kobietę jako Jane Doe). Możliwe również, że on faktycznie istniał, a dzięki swej sławie zyskał naśladowców. Najwcześniejszy zapis nawiązujący do legendarnego bohatera został odnaleziony w aktach sądowych hrabstwa York z 1225 roku. Mowa o człowieku imieniem Robert Hode. Przez pięć lat ukrywał się w lasach, w tym w Sherwood, a także zebrał wokół siebie grupę osób wyjętych spod prawa. Wiadomo również, że został oskarżony o obrabowanie opata klasztoru w Yorku, a jak wiadomo nasz legendarny bohater żywił wyraźną niechęć do bogatego duchowieństwa. Z kolei historyk David Baldwin i pisarz Brian Benson uznali, że pierwowzorem Robin Hooda mógł być Roger Godberd. Ten średniowieczny banita osiedlił się w lesie Sherwood około 1265 roku. Stało się to niedługo po śmieci Szymona z Montfortu (hrabia Leicester , możnowładca anglo-frankoński. Przywódca zbrojnej opozycji przeciwko Henrykowi III angielskiemu), u którego służył Roger. Nic więc dziwnego, że przez lata nieustannie podważał autorytet władz, rabując bogaczy oraz walcząc z Szeryfem Nottinghamu, którym był wtedy Reginald de Grey. Nie można także zapomnieć, że z przyjemnością siał postrach wśród bogatych podróżnych i duchownych, których chętnie okradał. Wedle zebranych przez Baldwina dokumentów należy doliczyć także włamania, podpalenia, morderstwa oraz kłusownictwo. Godberd z pewnością nie próżnował. Stał się przywódcą bandy liczącej stu banitów, w tym Waltera Devyasa uważanego za pierwowzór Małego Johna. Całkiem sporo ludzi, aż ciężko uwierzyć, że nikt ich w tym lesie tak długo nie potrafił znaleźć! Przepraszam, faktycznie około 1272 roku w końcu udało się osadzić go w więzieniu. Po trzyletnim oczekiwaniu na proces został ułaskawiony przez króla Edwarda I. Historycy nie są zgodni co do jego dalszych losów. Najprawdopodobniej Godberd wrócił na swoje gospodarstwo, by tam dożyć swoich dni. Druga wersja zakłada, że nie potrafił zerwać z bandyckimi przyzwyczajeniami i ponownie popełniał przestępstwa, przez które znów trafił do więzienia i tam zmarł. Gosiarella o Robin Hoodzie Pozwólcie, że przytoczę wam pewną definicję: „Charakteryzuje się wyraźnym podziałem zadań między członkami. Cechą wyróżniającą gang jest specyficzny styl życia osób doń należących. Zaliczyć do niego można: negowanie norm obyczajowych i prawnych; określony ubiór; określony sposób spędzania wolnego czasu; przebywanie w wyznaczonych miejscach oraz kontrola przestrzeni (np. dzielnic)”1 - brzmi znajomo? Jak dla mnie to wypisz wymaluj wesoła kompania z Robin Hoodem na czele. Ciekawe, że o Jarosławie Sokołowskim aka Masa i gangu pruszkowskim nie tworzymy ballad, które moglibyśmy później zaadaptować na bajki dla dzieci. Także powiem to dosadnie Wesoła Kompania to PRZESTĘPCZOŚĆ ZORGANIZOWANA. No gang, powiadam Wam! Patrząc na dzieje Robin Hooda przez pryzmat legend mam wrażenie, że jego postać jest zbyt wyidealizowana. Oczywiście jego postępowanie może się wydawać szczytne, ale patrząc logicznie to jaki sens miałoby okradanie biednych? Wesoła kompania musiała uderzać w bogatych, żeby coś zarobić. Zaś to, że od czasu do czasu oddali coś komuś biednemu to prosta kalkulacja – trzeba sprzyjać masom, by ich nie wydali w ręce władz. Do tego Robin Hood miał osobowość narcystyczną, więc szybko się uzależnił od wychwalania i układania ballad na jego cześć i chwałę. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że był on bardziej sprytny, niż dobroduszny, a przecież taki obraz przedstawiają nam współczesne adaptacje jego przygód, w tym między innymi disneyowska animacja z 1973 roku. A skoro już o Disneyu mowa to „Robin Hood” zdecydowanie nie jest jedną z ich najlepszych animacji. Pominę już, że bohaterowie zostali przedstawieni jako humanoidalne zwierzaki, a Robin właściwie nie uciekał się do przemocy. Jedynym jego występkiem było okradanie księcia Jana. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że przez dzieci może to nawet nie być postrzegane jako kradzież w charakterze przestępstwa, a jedynie odbieranie tego, co ukradł biedakom w imieniu Jana szeryf Nottingham. Wydaje mi się, że to nie jest postawa, którą chcielibyśmy wpoić młodemu pokoleniu, ponieważ mogliby sobie pójść do ZUS-u, wystrzelić kilka strzał tu i tam i zgarnąć worki ze znaczkiem dolara. Czekajcie… przypomnijcie mi dlaczego to zły pomysł? Żałuję, że twórcy bajki nie postawili na przybliżenie młodym widzom realiów tamtych czasów. Mogliby dzięki temu liznąć odrobinę historii zamiast gubić się, gdy nagle zostają wrzuceni w fabułę, której realiów nie rozumieją. W końcu to prawdopodobne, że oglądając animację Disneya mają po raz pierwszy kontakt z legendą o Robinie. Gdy dorosną pewnie się zdziwią, jak bardzo Disney zmienił tę historię. Nie mówiąc już, że jeden z antagonistów nawet nie istniał. Mowa o sir Syku, którego twórcy wyciągnęli z „Księgi Dżungli”. Jeśli oglądaliście tę animację to z pewnością pamiętacie Kaa, który podobnie jak Syk potrafił hipnotyzować, a przy tym łączy ich również wizualne podobieństwo. Zresztą to nie jedyny autoplagiat Disneya związany z „Robin Hoodem”. Choćby taniec Lady Marion to odwzorowanie ruchów królewny Śnieżki, które najdziecie powyżej. Podobało się? Super! Sprawdź pozostałe True Story i dołącz do Gosiarelli na Fb! Ps. Tak moi drodzy! Wraca True Story! Nowy odcinek serii raz w miesiącu, a głosowanie na kolejny tytuł będzie się odbywać na grupie Armii Różowych Sałat! Ten tekst przeczytasz w 6 minut Słuchowisko Storytel "Robin Hood i Szmaragdowy Król" to prawdziwa uczta dla wyobraźni, wypełniona akcją, humorem oraz szczyptą mrocznego mistycyzmu - w Robin Hooda, Lady Marion i Szeryfa z Nottingham wcielają się Tomasz Kot, Natasza Urbańska i Robert Więckiewicz, a przewodnikiem-narratorem jest Andrzej Seweryn. W ten sposób powstała całkowicie oryginalna historia o Księciu Złodziei, po raz pierwszy łącząca go z innym legendarną postacią angielskich legend - wielkim królem Arturem i jego Rycerzami Okrągłego Stołu. Sprawdzamy, jak to wszystko się klei. Foto: Storytel Tomasz Kot, "Robin Hood i Szmaragdowy Król" "Robin Hood i Szmaragdowy Król" to słuchowisko Storytel będące nowym spojrzeniem na legendarną postać Robin Hooda i jego towarzyszy i wrogów Ważną rolę w opowieści odgrywa legendarny Król Artur, który po kilkuset latach wraca do Anglii wraz z Ginewrą i Rycerzami Okrągłego Stołu, co zmusza Robin Hooda do zakopania topora wojennego ze znienawidzonym Szeryfem z Nottingham i przyjrzenia się zamiarom tajemniczego przybysza W Księcia Złodziei wcielił się Tomasz Kot, w Marion - Natasza Urbańska, a w Szeryfa - Robert Więckiewicz. Narratorem jest Andrzej Seweryn Autorem słuchowiska jest Jakub Ćwiek, znany z poczytnych kryminałów Klimat całości nawiązuje do Kina Nowej Przygody, ale także brytyjskiego serialu Robin z Sherwood Wyobraźmy sobie opowieść, w której król Krak staje do boju z Bazyliszkiem, smok wawelski dybie na Popiela, co go myszy zjadły, a Piast Kołodziej natyka się czarownice z Łysej Góry. Niemożliwe? Oczywiście, że możliwe, wszak w mitach i legendach możliwe jest wszystko. Te akurat dzieli wszystko – przede wszystkim czas i miejsce akcji – łączy za to fakt, że należą do wspaniałej polskiej spuścizny kulturowej. Podobnie jak legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu i opowieść o Robinie z lasów Sherwood, czyli banicie znanym powszechnie jako Robin Hood, to część spuścizny anglosaskiej, chociaż tak naprawdę światowej. Powiedzieć, że na tych wspaniałych legendach wychowały się pokolenia nie tylko Brytyjczyków, ale i Europejczyków, to nic nie powiedzieć – są one przekazywane od setek lat, a w przypadku króla Artura – od grubo ponad tysiąca. Teraz, dzięki Storytel i słuchowisku "Robin Hood i Szmaragdowy Król" te dwie największe anglosaskie legendy znalazły wspólną historię rodem z rasowej baśni, a nawet fantasy. Innymi słowy, po raz pierwszy Robin Hood, bohater średniowiecznych legend ludowych, wyśmienity łucznik, walczący w obronie biednych i uciśnionych Książę Złodziei spotyka na swojej drodze Króla Artura, legendarnego władcę Brytów z przełomu V i VI wieku. A wraz z nim Ginewrę, Lancelota czy Galahada. Produkcja Storytel w reżyserii Marcina Kardacha, chociaż jej bohaterami są postacie znane z podań, mitów i legend, cały czas obecne także we współczesnej popkulturze, w książkach, komiksach, filmach czy serialach, jest całkowicie oryginalną historią, która powstała w głowie pisarza, publicysty, scenarzysty i stand-upera Jakuba Ćwieka. Jest on autorem bestsellerowego zbioru opowiadań "Kłamca", który doczekał się pięciu kolejnych tomów i multimedialnego uniwersum, jak i głośnych kryminałów "Topiel", "Drelich" i "Liżąc ostrze" czy horroru "Ciemność płonie". Udowodnił w nich, że jest twórcą obdarzonym niezwykłą wyobraźnią, potrafiącym czytelników zaskakiwać, trzymać w napięciu, ale i rozśmieszać. Te wszystkie elementy znajdziemy w słuchowisku Storytel, który można uznać za swoisty sequel niemal wszystkich opowieści o szlachetnym banicie z magicznego lasu Sherwood. - mówi Jakub Ćwiek. Robert Więckiewicz "Robin Hood i szmaragdowy król" Fabuła słuchowiska w nagraniu, którego wzięły udziały wielkie gwiazdy polskiego kina, jest pełna akcji, humoru i przygody, które dosłownie wylewają się z głośników czy słuchawek z intensywnością, jaką znamy z najbardziej rasowego kina przygodowego, od starych produkcji z Errolem Flynnem, na "Indianie Jonesie" kończąc. Tak jest już w pierwszej scenie, w której jesteśmy świadkami zabawnej rozmowy czy raczej potyczki słownej dwóch skazańców, siedzących w lochu w Nottingham - Braciszka Tucka (Zbigniew Zamachowski) i Małego Johna (Mirosław Zbrojewicz), a następnie ich brawurowego uratowania przed szafotem przez przyjaciół, czyli Robin Hooda (Tomasz Kot) z jego zamieszkującą lasy Sherwood drużyną. Jednak ani Książę Złodziei, ani jego największy wróg, czyli Szeryf z Nottingham (Robert Więckiewicz), nie mają pojęcia, że czeka ich wyzwanie, z jakim do tej pory nie mieli chyba do czynienia – wszyscy wokół mówią, że do Anglii powrócił po setkach lat legendarny król Artur (Mariusz Drężek), wspólnie z piękną Ginewrą (Anna Cieślak), a także słynnymi Rycerzami Okrągłego Stołu. Celem władcy ma być podniesienie ludu z kolan i przywrócenie sprawiedliwości, czyli pozbycie się "królów, którzy niosą jeno strach i ubóstwo". - Nie taki miał być Kamelot. Nie taka miała być Anglia! - zapewnia król Artur. Tylko czy naprawdę jest on tym Arturem? A może to groźny uzurpator, mający swoje własne interesy? Tak wydają się sądzić zarówno Robin Hood, jak i Szeryf z Nottingham, dlatego w słuchowisku Storytel po raz pierwszy decydują się nie tylko na zawieszenie broni, ale nawet swoiste połączenie sił. To rzeczywiście zupełnie nowe spojrzenie na dwa najbardziej klasyczne angielskie mity. Foto: Storytel "Robin Hood i szmaragdowy król" Słuchowisko nawiązuje nie tylko do Kina Nowej Przygody, w której pędząca na złamanie karku akcja, nafaszerowana bitwami, pojedynkami, zasadzkami i bijatykami, miesza się z bezpretensjonalnym humorem. Jakub Ćwiek wyraźnie inspirował się kultowym dla pokolenia wychowanego w latach 80. serialem "Robin z Sherwood" (1984 -1986). Stąd właśnie obecność mistycznego boga lasu, Herna (Miłogost Reczek), ale także strzegących wejścia do jego królestwa groźnych wiedźm. Słychać to także w eklektyzmie oryginalnej muzyki, jaką do produkcji Storytel skomponował zespół Łąki Łan – temat z początku jest swego rodzaju wariacją na temat słynnego utworu grupy Clannad "Robin (The Hooded Man)" z czołówki brytyjskiego serialu. Słuchowisko rzeczywiście przygotowane zostało z ogromnym rozmachem i od samego początku bardzo wiarygodnie przenosi nas do świata Anglii z przełomu XI i XII wieku - jest to zasługa nie tylko bardzo wiarygodnego udźwiękowienia, które towarzyszy akcji i dialogom, wspomnianej muzyki (i pieśni!) grupy Łąki Łan, odgłosów przyrody, walk na miecze czy gwaru miasta, ale też obecności prowadzącego całą historię Narratora. Wcielił się w niego Andrzej Seweryn, a za każdym razem, kiedy słyszymy w tej opowieści jego jednocześnie głęboki i ciepły głos, czujemy się niemal jak zahipnotyzowani. W Szeryfa z Nottingham wcielił się Robert Więckiewicz i od pierwszej sceny słychać, że czuje się w tej roli znakomicie. Zresztą, Szeryf w słuchowisku Storytel to człowiek niezwykle inteligentny i przebiegły – poznajemy go w chwili, gdy spotka się z piekarzem Dunnem, a sama sekwencja może się kojarzyć z rozmową pułkownika SS Hansa Landy (Christoph Waltz) z farmerem Perrier LaPadite z początku Bękartów wojny Quentina Tarantino. – przyznaje Jakub Ćwiek, dodając, że woli te, w których jest on wręcz mądrzejszy od Robina. - Bezwzględnie punktuje naiwność czy emocjonalność banity i potyka się nie tyle o własną głupotę, co arogancję i bezduszność. Uważam, że konflikt między Robinem a Szeryfem działa najlepiej, gdy widać starcie intelekt kontra emocje. I faktycznie, Robin Hood, grany tutaj przez Tomasza Kota, choć to człowiek szlachetny, ma w sobie jeszcze sporo młodzieńczej pyszałkowatości. Nie jest tytanem intelektu, nie zawsze kieruje się najpierw rozumem, kieruje się instynktem i emocjami. Na szczęście u jego boku stoi mądra lady Marion (Natasza Urbańska). Nie jest ona, jak w wielu znanych wersjach "Robin Hooda", tylko pięknym dodatkiem do wielkiego banity. Foto: Storytel Natasza Urbańska "Robin Hood i szmaragdowy król" - mówi Natasza Urbańska, zwracając uwagę, że jej bohaterka jest jedną z silniejszych postaci kobiecych w literaturze. W "Robin Hoodzie i Szmaragdowym Królu" jest jeszcze jedna bardzo silna postać kobieca. To Ginewra, żona króla Artura, ukochana Lancelota, grana przez Annę Cieślak. To ona, jak się okazuje, jest nie tylko szyją, ale i głową całego projektu pod tytułem powrót legendarnego władcy. - Czasem, powiem ci, to się jej boję – mówi w słuchowisku Artur Prcivalowi. Szeptem, by nie usłyszała... Rozmowy duetu Braciszek Tuck (Zbigniew Zamachowski) i Mały John (Mirosław Zbrojewicz) to rozkosz dla ucha, a Miłogost Reczek jako bóg Hern wypada nie mniej groźnie niż odtwórca tej postaci we wspomnianym serialu. W słuchowisku słyszmy całą plejadę innych barwnych postaci, od Karczmarzowej, poprzez wieśniaków i grajków, na Starym Kulasie kończąc. "Robin Hood i Szmaragdowy Król" to prawdziwa uczta dla wyobraźni, ale i rozrywka spod znaku Kina Nowej Przygody wypełniona akcją, humorem i szczyptą mrocznego mistycyzmu. . To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Ostatnia aktualizacja: 2 września 2019 Następna Ratunek Poprzednia Szkarłatna noc Do Derby przyjechał Książe Jan. Marion proponuje inicjację spotkania. Oczywiście Książe nie zechciałby rozmawiać z Banitą, więc musisz się do niego przedostać cichaczem. Pomóc ma Ci w tym Lady Marion. Wybierz również do tej misji Matta i Stuteleya. Po rozpoczęciu podejdź do strażników przy bramie [1] tak by cię nie zauważyli. Ogłusz tego z prawej, zwiąż i przenieś w niewidoczne dla żołnierzy miejsce. Podnieś zwój. Daj żebrakowi kilka sztuk złota (kilka razy) pokaże Ci miejsca z przydatnymi wskazówkami. Przy odbudowywanej wieży stoi grupka żołnierzy. Sakwa pełna złota to idealna taktyka by ich wykończyć. Do szczęśliwca, który zostanie na nogach podejdź i zknockoutuj go. To samo zrób z drugim strażnikiem przy bramie. Wesołą leżącą ekipę zwiąż Stuteleyem i podnieś zwój. Wejdź na mury i unieszkodliw tam znajdującego się żołnierza. Uważaj na kusznika, który trzyma wartę na murach. Patroluje on prawie całą długość muru. Gdy zacznie podążać w górę muru idź za nim. Stanie na chwilkę przy żołnierzu namiętnie wpatrzonego w lewo, a następnie pójdzie jeszcze wyżej. Na odcinku między dwoma żołnierzami ogłusz kusznika, a potem obydwóch żołnierzy. Przy schodach leżą trzy zwoje, jeden na murze i dwa na ziemi. Po ich zebraniu zestrzel śpiącego strażnika z muru obok. Zejdź z murów Mattem i zagwiżdż gdy patrol chodzący koło domostw będzie w odpowiedniej odległości. Strażnicy z przed wejścia [2] na główny dziedziniec przybiegną do Ciebie, więc potraktuj ich z pałki i zwiąż. Robinem podejdź do studni znajdującej się przed wejściem i zestrzel strażnika stojącego na murze przy wejściu [3] na drugi dziedziniec po prawej stronie (Gdy sprawdzisz jego zakres będzie widział chłopca leżącego przy kobiecie). Całą ekipą skrzętnie przedostań się do kobiety z chłopcem, po drodze zbierając zioła. Rycerz stojący przy schodach obok chaty, przy której leży dzieciak, nie powinien Cię zauważyć. Porozmawiaj z kobietą i ulecz chłopca (Marion). Teraz ogłusz rycerza Mattem i skrępuj. Na murach uderz jeszcze dwóch wartowników, a następnie wejdź do pomieszczenia umożliwiającego przemieszczanie się pomiędzy murami. Po lewej stronie jest jeden żołnierz, którego ogłusz gdy będzie szedł obrócony tyłem, miejsca w którym się znajdujesz. Natomiast po prawej stronie na murach jest trzech strażników, dwóch stojących w miejscu jeden patrolujący. Wyjdź maksymalnie blisko zasięgu jego wzroku i zaatakuj gdy się obróci lekceważąc całą resztę (jeżeli zrobisz to w dobrym momencie i nie biegnąc to patrol z dziedzińca nic nie zauważy). Potem zajmij się tymi stojącymi bez ruchu i zwiąż ich. W odpowiednim momencie zejdź z murów i przejdź dziedzińcem na mury schodami naprzeciwko. Zlekceważ rycerza siedzącego przy pieniądzach i grupkę łuczników stojącą na murach. Zestrzel strażnika, który kręci się przy bocznych drzwiach budynku, w którym znajduje się Książe Jan. Kucając przejdź murami w stronę bramy [2] prowadzącej na główny dziedziniec. Podejdź maksymalnie blisko (tak by nie zauważył Cię patrol z dołu) żołnierza znajdującego się na rogu muru, ogłusz go i zwiąż. Przejdź na drugą stronę murów pomieszczeniem nad bramą [2] . Tym razem czeka Cię pokonanie czterech wrogów, z czego trzech nieruchomych, a jeden patrolujący mury. W momencie gdy ten będzie obok żołnierza przy schodach podejdź (lekceważąc tych stojących nie ruchomo) i ogłusz obydwóch. Wróć się do tych, których minąłeś idąc w stronę schodów, też uderz i skrępuj. Uważaj na patrol na dole. Najlepiej po akcji schowaj się do budynku uprzednio podnosząc zwój. Na dachu [4] w momencie gdy sierżant będzie odwrócony od drzwi, a jeden z żołnierzy będzie znajdował się na wieżyczce nad drzwiami, wyjdź z pomieszczenia, ogłusz tego z wieży i natychmiast kucnij. Między dachami zamkowymi jest kamienny mostek, po drugiej stronie mostku jest kusznik i dwóch strażników. Zaobserwuj system patrolowania kusznika. W momencie gdy będzie szedł na wyższy balkon zamku ogłusz strażnika znajdującego się przy kamiennym mostku i zestrzel strażnika stojącego obok drzwi. Zrób to możliwie jak najszybciej. Wyjdź za kusznikiem na balkon i odpowiednio go potraktuj. Teraz Robinem i Marion wejdź do pomieszczenia [5] gdzie jest Książe Jan. Niestety człowiek, którego mieliśmy za sprzymierzeńca okazał się zdrajcą. Musisz się wydostać z Derby. Gdy wyjdziesz z pomieszczenia podnieś zwój, który leży koło drzwi, z którego dowiesz się gdzie Książe Jan przetrzymuje berło [6] . Zanim udasz się w to miejsce wyjdź na wieże [7] (drzwi obok tych, którymi dostałeś się do komnaty Jana), zaobserwuj system patrolowania żołnierza i ukradnij znajdujące się tam pieniądze. Jeżeli zrobisz to zwinnie to nikt cię nie zauważy ani nie usłyszy. Teraz tą samą drogą, którą tu przybyłeś dojdź do komnaty z berłem [6] . Znajduje się tam pięciu żołnierzy i jeden rycerz, ale tylko jeden z nich się porusza. Gdy obróci się plecami w stronę wejścia, to Robinem ukryj się za drzwiami prowadzącymi na dach tego pomieszczenia. Zaczekaj aż żołnierz podejdzie do wejścia i ogłusz go. Teraz przedostań się tu Mattem. Podejdź jak najbliżej do siedzącego rycerza i zaatakuj go. Gdy będzie wstawał nakreśl ósemkę (w trybie walki), powinno go to powalić. Teraz kilka obrotów powinno załatwić resztę wrogo nastawionych jednostek. Zabierz berło i wróć do miejsca gdzie zacząłeś misje. Po drodze nie powinieneś mieć potrzeby użyć siły. No i znowu do Sherwood. Następna Ratunek Poprzednia Szkarłatna noc

banita z lasu sherwood